#ZH/2020-08-06

voorgaande

voorgaande

Korte geschiedenis Nutricia / Numico -                                geplaatst 22-12-2006  Bron: Numico www

Van zuivelfabriek tot multinational

Het begon allemaal meer dan 100 jaar geleden. In 1896 krijgt Martinus van der Hagen, oprichter van de Stoomzuivelfabriek in Zegwaard (Zoetermeer) het alleenrecht om volgens de Backhausmethode zuigelingenvoeding te produceren uit koemelk.

Niet lang daarna - 1901 - wordt de N.V. Nutricia opgericht en onder die merknaam wordt begin 20ste eeuw een groot aantal nieuwe producten geïntroduceerd. In samenwerking met de medische wereld worden nog vóór de Eerste Wereldoorlog de eerste dieetproducten ontwikkeld, waaronder suikerarme melk voor diabetici en jodiumhoudende melk voor strumapatiënten. In de moeilijke oorlogsjaren vervult de Nutricia-voeding een belangrijke functie. Zo wordt onder meer gratis pap verstrekt aan de lokale bevolking.

Nutricia ontwikkelt zich na de Tweede Wereldoorlog steeds meer tot een fabrikant van kennisintensieve voedingsmiddelen. In 1946 wordt het laboratorium uitgebreid met een afdeling Research met faciliteiten voor een proeffabriek. In 1950 komen de eerste diëtisten in dienst die medische voorlichting geven aan onder andere artsen en verpleegkundigen.

In 1946 verschijnen ook de eerste Olvarit groentemaaltijden op de markt, waarvan het assortiment, evenals van de pappen, in de loop der jaren sterk is uitgebreid. De vele technologische ontwikkelingen in de 60-er jaren zorgen voor vernieuwingen in de ziekenhuisvoeding. Dit leidde tot introductie van onder andere Nutri 2000 (1970), een complete voeding voor chronisch zieke mensen met ernstige voedingsproblemen en het Nutrison Pack (1995).

 'Koninklijke'

In 1997 ontving de Verenigde Bedrijven Nutricia het predikaat 'Koninklijke'. In januari 1998 is de naam van Koninklijke N.V. Verenigde Bedrijven Nutricia gewijzigd in Koninklijke Numico N.V. om een duidelijk onderscheid te maken tussen de beursgenoteerde vennootschap en de dochterondernemingen.

Expansie

De groei van Nutricia beperkte zich niet tot Nederland. Reeds in 1905 worden de eerste melkpoederproducten geëxporteerd. In 1924 wordt een zuivelfabriek - Lacto - in Cuijk overgenomen en in 1963 wordt in Bornem (België) een derde productieunit operationeel. In 1966 wordt N.V. Verenigde Bedrijven Nutricia opgericht en onder deze naam wordt het bedrijf aan de Beurs van Amsterdam genoteerd. Voorbeelden van belangrijke overnames zijn Cow & Gate in 1981, de acquisities in Oost-Europa begin jaren 90, de overname van Milupa in 1995 en de overname van het Amerikaanse General Nutrition Companies (GNC) in 1999, gevolgd door Enrich International en Rexall Sundown in 2000.

Woensdag 21 januari 1998 werd de naam van het bedrijf veranderd in Numico, een afkorting van Nutricia, Milupa, Cow & Gate”.

In 2003 verkocht Numico onder andere GNC en Rexall Sundown. De verkopen zijn gebaseerd op de strategische heroriëntatie om zich volledig te richten op het maximaliseren van de winstgevende groei in Babyvoeding en Klinische Voeding.

In 2004 heeft Numico Finland’s belangrijkste  babyvoedingsmerken Tutteli en Muksu van Valio overgenomen.

In 2005 heeft Numico Mellin overgenomen van Findim Group SA. Mellin is marktleider in Italië op het gebied van babyvoeding. De acquisitie van Mellin vertegenwoordigt een belangrijke stap voorwaarts in onze babyvoedingsstrategie in West-Europa.

In 2006 neemt Numico EAC Nutrition over, een marktleider in Azië op het gebied van Babyvoeding. De overname geeft Numico met het toonaangevende merk Dumex, een leidende marktpositie in de aziatische Babyvoeding markt in met name China, Maleisië en Thailand.

 

© Royal Numico NV 2006

===============================

Aanvulling: Numico komt eind 2007 door middel van ‘aandelen-opkoop’ in handen van Danone (Fr.)

                                                                       Bron:  http://zoetermeermijnstad.nl/?tijdlijn=nutricia#.WCdUp_nhC70

1896 NUTRICIA

Al meer dan een eeuw staat de Nutriciafabriek aan de Stationsstraat. Lange tijd was de enorme Nutricia neonreclame voor automobilisten op rijksweg A12 het herkenningsteken dat ze bij Zoetermeer waren aangekomen.

Een eeuw geleden was Zoetermeer en haar tweelingdorp Zegwaart vooral gericht op de landbouw. Maar de situatie veranderde: groeiende steden hadden meer melk, boter, kaas, aardappelen, groenten en ander voedsel nodig, het liefst uit de omgeving. Dat moest bij de boeren worden verzameld, bewerkt en vervoerd. Daaruit ontstonden onder andere het vervoersbedrijf Bode Scholten en de margarinefabriek Brinkers. Tientallen boterhandelaren gaven Zoetermeer de naam Boterdorp. De familie Van der Hagen zag hier ongekende mogelijkheden voor nagemaakte moedermelk.

 Uit Rooi

De familie Van der Hagen streek als ondernemer eind 19de eeuw neer in Zoetermeer. Niet zo maar, want een lid van de familie was al sinds 1871 pastoor van de H. Nicolaasparochie. Die moet verteld hebben over de geweldige mogelijkheden van Zoetermeer: een spoorlijn met station, een groot aantal steden binnen circa 15 km afstand met in totaal 300.000 potentiële klanten, boeren die gewend waren om voor de markt te produceren en een ruime hoeveelheid arbeidskrachten.

De Van der Hagens kwamen uit het Brabantse Sint-Oedenrode of Rooi. Daar hadden ze onder meer een leerlooierij, een lijnkoekenfabriek, een ham- en spekrokerij, een koffiebranderij, een melkfabriek en een grossierderij in koloniale waren.

Martinus

Martinus van der Hagen was sinds 1861 het zevende van acht kinderen in het gezin van Hendrik en Maria van der Hagen. Hij vond geen werk in een van de Rooise familiebedrijven, of wilde dat niet, en trok in 1889 naar Rotterdam. Daar zette hij samen met een jeugdvriend een zuivelfabriek op in Crooswijk. Het startkapitaal kwam van een paar van zijn broers en zwagers. De eerst ruime winsten kwamen steeds meer onder druk te staan door toenemende concurrentie. Martinus zocht naar nieuwe mogelijkheden. Zijn kans kwam toen broer Jan op een medisch congres in Berlijn hoorde over een nieuw soort melk.

Nieuwe moedermelk

Op een Berlijns congres presenteerde ene professor A. Backhaus een bacterievrije namaak-moedermelk. Martinus hoorde na afloop de enthousiaste verhalen van zijn broer en zag de enorme mogelijkheden in Nederland. De zuigelingensterfte lag in die tijd op 20%. Hij stuurde Jan terug naar Duitsland en op 14 april 1896 sloot hij een overeenkomst. Martinus kreeg toestemming voor het maken en het verkopen van Backhausmelk in de regio Rotterdam-Den Haag-Leiden-Utrecht.

In Zoetermeer-Zegwaart werd intussen hard gewerkt om een fabriek neer te zetten vlak bij het station. De fabriek werd ingericht met melkseparatoren, een karn, een kneedtafel en een stoommachine van zes pk.

Reclame: weegschaal voor het prinsesje

Martinus verhuisde naar Zoetermeer. Voor het aanprijzen van zijn zuivelproducten gebruikte hij de middelen die de laatste twee decennia sterk in opkomst waren: wetenschap en reclame. Zijn broer Jan schreef stukken over de goede melkbestanddelen in de Backhaus-kindermelk. Dat moest artsen en vroedvrouwen overtuigen. In krantenadvertenties die de kindermelk aanprezen, werden trots de medailles getoond die de melk op internationale tentoonstellingen in Antwerpen en Parijs had gewonnen. Van der Hagen bewerkte de markt door de eigen zuigflessen, spenen en de verhuur van weegschalen aan te prijzen. Toen koningin Wilhelmina een weegschaal gebruikte voor haar dochtertje Juliana (geboren in 1909), vermeldde Martinus dit in zijn reclame. Het koninklijk hof waardeerde dit niet zo en Martinus moest zijn excuses maken.

Bron:  Wennekes, Wim, De vaders van Nutricia, ‘de min van Nederland’. Zoetermeer/Abcoude, Nutricia/Uitgeverij Uniepers 1991

Zuivelfabrieken.nl

,Nutricia - 3/4

Nutricia Zoetermeer enz.....1901*-1998